Na twee dagen in de stromende regen in rainbow beach gingen we eindelijk naar Fraser Island, het grootste zandeiland ter wereld, en guess what: de ochtend dat we gingen scheen de zon! Perfect timing! Nadat we eerst een ietwat langzame start hadden omdat het getij te ver op het strand op Fraser Island was waardoor we niet met onze vier 4-wheel-drives over het strand zouden kunnen rijden. Ik zat met 7 andere meiden in de eerste auto, die werd bestuurd door een lead driver die bepaalde waar we heen gingen en aan de volgende auto's liet zien hoe je het best door het zachte zand kunt rijden. In de andere auto's werd er steeds van bestuurder gewisseld en wij keken steeds gespannen toen hoe de andere auto's de moeilijke stukken overleefden. Gelukkig ging dat best soepeltjes en onze eerste bestemming op het eiland was Lake Mckenzie, een super mooi blauw helder meer dat grenst aan een regenwoud en voor een deel een strand heeft waar super zacht en wit zand ligt! Het was zo mooi en leek verdacht veel op zo'n paradijs wat je wel eens op internet voorbij ziet komen, en ik stond daar gewoon midden in het paradijs! Eén en al geluksgevoel overspoelde me daar! Toen we helaas weg moesten bij het meer zijn we richting de camping gereden voor een rondleiding en omdat het getij weer terug het strand op kwam en we nog over het strand moesten karren.
Na een slechte nacht slapen op de grond in een tent gingen we op pad naar Lake Wabby, een meer dat is ontstaan doordat er zand het land op werd geblazen waardoor dat deel van het water werd afgescheiden van de zee. Om daar te komen moesten we 45 minuten lopen en uiteindelijk ook door de sandblow die super indrukwekkend was. Het meer was heel donker en lekker verfrissend na de wandeltocht. Daarna gingen we door naar de champagne pools, een natuurlijk zwembad dat gevuld wordt door zeewater wat over de rotsen en stenen raast. Dit is een van de weinige manieren om in zeewater te zwemmen op Fraser Island want er zijn vaak haaien dicht bij de kust. Hierna naar Indian Head geweest waarvandaan we een heel mooi uitzicht hadden over het eiland.
Op de laatste dag zijn we naar Eli creek geweest en onderweg naar de ferry zagen we een hele grote brand ergens anders op het vaste land, wat er eigenlijk heel indrukwekkend uitzag.

Onderweg richting Airlie Beach, de gateway naar de Whitsundays, ben ik in Rockhampton gestopt. Het was nogal een dode plek en ik was daar met Pasen dus er was letterlijk niemand op straat te vinden. Gelukkig had ik twee kamergenoten die zo lief waren om me de volgende morgen al mee te nemen in hun auto naar Airlie beach omdat ik anders die dag pas rond 12 uur snachts de bus had kunnen nemen en ik daardoor heel lang op het verlaten busstation had moeten wachten. Super geluk dat zij bij mij in de kamer sliepen en me mee wilden nemen!

Airlie beach is een schattig stadje, en het was lekker weer dus pakte ik mn handdoek en bikini en ging naar het strand. Ik wilde even een verfrissende duik in de zee nemen daar maar er waren nogal wat scherpe stenen waardoor ik een fikse snee in mijn hiel had. Hinkelen naar de apotheek die me vrolijk vertelde dat ik misschien niet kon zwemmen op mijn zeiltocht naar de Whitsundays..

De ochtend dat ik op de boot naar de Whitsundays stapte was het heel bewolkt met af en toe regen, wat niet zo fijn was want er was maar een klein deel op de boot overdekt. Er was een groep Aziatische exchange-students die in hun groep 1 Nederlander hadden. Ze waren allemaal gelijk heel geïnteresseerd in mij en mijn reis dus ben ik uiteindelijk het grootste deel van de tweedaagse trip met deze groep opgetrokken en voor een deel met twee duitse meisjes. De eerste dag hebben we vooral veel gevaren, naar het meest Noordelijke eiland van de Whitsundays en daar hebben we gesnorkeld. Het was helaas niet zo heel spectaculair omdat het doordat de zon niet scheen niet heel helder was onderwater. De volgende dag klaarde het weer na een tweede snorkel ineens helemaal op, ik heb geloof ik nog nooit zoveel geluk met het weer gehad in mijn leven. Die middag gingen we naar Whitehaven Beach en Hill Inlet wat echt de allermooiste plekken zijn waar ik ooit ben geweest. Het strand is het zachtste en mooiste strand van Australië, je kunt er letterlijk je tanden mee poetsen zo goed is het zand, en het tweede beste strand van de wereld. De zee was super blauw en het zand super wit. Echt een mega paradijs. Ik kon tijdens het genieten van het geweldige uitzicht gewoon niet geloven dat deze plek echt was en gemaakt door de natuur en dat ik ook nog eens daar in dat paradijs was! Ik kan het eigenlijk nog steeds niet geloven en kijk elke dag de foto's terug!

Met nog maar drie weken te gaan probeer ik zoveel mogelijk spannende en leuke dingen te doen, wat aardig lukt haha! Morgen ga ik naar Magnetic Island dus daar schrijf ik later over!