Last weeks on the East Coast, Skydive the beach!! - Reisverslag uit Cairns, Australië van Anouk Schrijver - WaarBenJij.nu Last weeks on the East Coast, Skydive the beach!! - Reisverslag uit Cairns, Australië van Anouk Schrijver - WaarBenJij.nu

Last weeks on the East Coast, Skydive the beach!!

Blijf op de hoogte en volg Anouk

10 Mei 2014 | Australië, Cairns

Townsville was mijn volgende bestemming na Airlie Beach, er werd mij vertelde dat er bar weinig te doen was in Townsville, maar toen ik daar eenmaal was kon ik me eigenlijk best goed vermaken! Ik ben op een ochtend Castle Hill (het is een paar meter te laag om een berg te mogen heten) opgeklommen, wat super zwaar en het was maar waarvandaan ik super mooi uitzicht had over het stadje en de omgeving. Wat me vooral heel erg verbaasde was dat de Australiërs rustig de heuvel op rénnen en eenmaal bovenverdieping nog een paar zware trappen meerdere keren op en af rennen. Holy mozes, óf deze mensen zijn superfit, óf ik moet echt iets gaan doen aan mijn conditie.. Of misschien een mix van de twee..
Na twee nachtjes townsville ben ik met de ferry naar Magnetic Island gegaan, waar ik in een hostel aan het strand sleep met mooie palmbomen en bungalows. De eerste dag op Magnetic was een beetje een domper want ik wilde naar Picnic Bay en een lookout daar lopen, onderweg was er weer eens geen teken van leven (als je lizards niet meetelt) te vinden en de weg naar de lookout liep langs een steile helling die half afgesloten was door gegaan voor rollende stenen en die ik na een paar honderd meter iets te eng vond om in mijn eentje te lopen dus ben ik omgekeerd en terug gegaan. Daarna heb ik mijn looppogingen maar opgegeven en de bus genomen naar Arthur Bay, tenminste de buschauffeur zei dat hij daarheen ging, wat hij er niet bij zei was dat ik heel ergens uit moest stappen en daarna weer een hele rare weg moest lopen. Dus eenmaal bij het eindpunt had ik nog steeds geen Arthur Bay gezien en was de buschauffeur zo aardig om me bij het bepaalde punt af te zitten ook al was hij niet meer in dienst. De wandelroute was weer echt dramatisch dus ging ik maar weer terug naar het hostel om het de volgende dag opnieuw te proberen. Die volgende dag liep ik in totaal 10 kilometer door de bossen, stapte ik bijna op een slang, zweette ik me te pletter en werd ik de hele weg geleid door mooie vlinders die voor me uit vlogen en daarna weer op een takje op me wachtten om vervolgens weer verder te vliegen. In de eerste zeven kilometer kwam ik weer helemaal niemand tegen, maar later op een iets drukkere track kwam ik een groepje uit mijn hostel tegen en ben ik met hun meegelopen. Onderweg zagen we nog een lazy koala in de boom zitten! Na al die mooie stranden langs de oostkust voelde het goed om weer eens wat beweging te hebben. Tijdens mijn wandeling kwam ik tot de conclusie dat ik iets teveel tijd had voordat mijn vlucht naar Alice Springs via Darwin zou gaan vanuit Cairns dus wilde ik kijken of het rendabel was om voor 6 dagen naar Bali te vliegen en daar eens cultuur te snuiven, maar die vluchten waren helaas echt veel te duur. Mijn nieuwe plan om zoveel mogelijk uit de tijd te halen die ik nog heb hier was mijn vlucht naar Darwin vier dagen eerder nemen en dan naar Kakadu National Park te gaan. Een hoop geregel en stress later was het in ieder geval gelukt om mijn vlucht te veranderen en de tour zou ik later uitzoeken.
Na magnetic ben ik weer in Townsville gebleven en ontmoette daar ineens een heleboel Nederlanders. We gingen met zijn allen weer Castle Hill op, maar dit keer om van de zonsondergang te genieten met een biertje erbij. Na twee uur had iedereen meer muggenbulten dan ooit dus zijn we weer naar beneden gelopen. De dagen daarna hebben we allerlei dingen met een groepje gedaan, uitgegaan en naar het strand om bij te kleuren en na een week rond townsville was het toch echt tijd om verder te gaan.
Mission Beach was next, de plek waar ik al heel lang naar uitkeek omdat ik hier zou gaan skydiven!! Op maandag 5 mei was het eindelijk zo ver en was ik eigenlijk helemaal niet zo heel zenuwachtig als ik dacht dat ik zou zijn. Na een safety briefing en allerlei filmpjes van andere skydives kregen we eindelijk onze veiligheid riem die een beetje leek op zo'n riem als je gaat abseilen. Ik werd voorgesteld aan de man waar ik mee zou springen en hij had die dag al 7 keer iemand begeleid, wat een baan! We reden twintig minuten naar de 'airport' waar een heel klein vliegtuigje stond te wachten waar we tussen elkaars benen zittend maar net allemaal in pasten. We stegen op met de deur open, maar op de een of andere manier was ik alleen maar super excited en niet bang! Toen het mijn beurt was moest ik met mijn benen uit het vliegtuig gaan zitten, waarbij ik me meer zorgen maakte of ze er niet af zouden waaien, en daarna rolden we op 4267 meter hoogte het vliegtuig uit de open lucht in! Eerst gingen we een paar keer over de kop wat echt een super gek gevoel gaf aangezien je je nergens echt aan vast kan houden zoals je in een achtbaan doet. De vrije val duurde een minuut maar het voelde echt totaal niet alsof jij degene was die met zo'n snelheid bewoog maar dat alles om je heen beweegt. Het gevoel van ultieme vrijheid (ook al zit je strak aan iemand anders vast gebonden) was heel sterk en ik kon alleen maar gekke lachjes uitbrengen bij het besef dat ik echt boven de aarde vloog en een heel mooi uitzicht had over de blauwe zee met schattige eilandjes en over Mission Beach. Toen de parachute uitging kwamen mijn oren er eindelijk achter op welke hoogte ik zat en begonnen ze te protesteren. Dat heb ik maar even genegeerd om optimaal te genieten van het heen en weer slingeren in de lucht en onderhand de anderen onder en boven je te zien vliegen! We landden op het strand en daarna kon ik de lach voor de rest van de dag niet meer van mijn gezicht krijgen en ik wilde super graag nog tien keer dat gevoel van uit een vliegtuig in het niets springen. Het was echt super vette ervaring en echt het beste wat ik in mijn leven heb gedaan!! Dus als het nog niet op je bucketlist stond, bij deze: zet het op nummer 1! Mijn mission in mission beach was zeer geslaagd!
Op dinsdag nam ik de bus naar Cairns om daar vier nachtjes te blijven. Die avond heb ik allerlei folders doorgespit voor tours vanuit Darwin naar Kakadu National Park en de rest van de omgeving en toen ik eindelijk een geschikte voor een mooie prijs had gevonden hoefde ik alleen nog maar te kijken of er nog plek was, waar ik niet op rekende aangezien het nogal kortdag was, maar Darwin is blijkbaar niet zó overbevolkt met toeristen die op tours willen dus had ik alweeer geluk (ik blijf mezelf verbazen) en boekte ik de tour voor aankomende maandag!
In Cairns heb ik vooral winkels bekeken voor geschikte souvenirs wat echt mega lastig is aangezien je ook weer niet bij je hele familie aan wil komen met een kangoeroeknuffel.. Beetje nutteloos.. Dus ik gaf op en ging voor mezelf op pad, wat een stuk makkelijker was! Een grote kaart van Australië en een vlag (jaja helemaal klaar voor het WK en onze wedstrijd tegen Aussie!) later ben ik lekker in de zon gaan liggen.
De dag erna ging ik op een boottocht naar de Great Barrier Reef waar we twee keer konden snorkelen. Op sommige plekken was het heel mooi maar andere plekken waren ook duidelijk aangetast door mensen en helemaal grijs. Wel hebben we een super grappige vis gezien die heel groot was maar heel dom en die het vooral fijn vindt als je hem bij de lipped aanraakt, wat echt super zacht aanvoelde! Ook Nemo hebben we onderwater gevonden. Maar verder heb ik geloof ik niet het echte magische deel van de reef gezien, helaas.
Op mijn laatste volle dag in Cairns, heb ik maar eens een wasje gedaan zodat ik niet helemaal als een stinkdier thuiskom en heb ik mijn jacht op souvenirs voortgezet. In de namiddag was er een beach volleybal toernooi tegen andere hostels dus zijn we daar met een team, allemaal gekleed in een shirt van het hostel, heen gegaan en hebben we gezellig gevolleybald! We waren niet erg goed maar we kregen wel de prijs voor best geklede team! Het was echt super gezellig en leuk georganiseerd!
Vandaag is mijn allerlaatste dag aan de oostkust en ben ik nog even van de zon gaan genieten voordat ik naar het vliegveld ga. Ik word zo opgehaald door de airport shuttle en vanavond vlieg ik naar Darwin en vanaf maandag begint het avontuur, en kan ik aboriginal-cultuur gaan snuiven, in de Top End en daarna ein-de-lijk door naar de Outback! I have been waiting for this!

  • 10 Mei 2014 - 17:43

    Mama:

    Lieve avontuurlijke dochter van me: Een prachtig verslag weer! Heel veel plezier tijdens het laatste deel van je reis! mama xxxxx

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Anouk

Actief sinds 10 Feb. 2014
Verslag gelezen: 1317
Totaal aantal bezoekers 4985

Voorgaande reizen:

25 Februari 2014 - 20 Mei 2014

Australia 2014

Landen bezocht: